Wiśnia ‘Kelleris 16’ Prunus cerasus ‘Kelleris 16’

Charakterystyka

Odmiana pochodzi z Danii. Została wyhodowana przez Svenda Poulsena i w latach 1946 wprowadzona do produkcji. W Polsce została uznana za dobrą wiśnię do nasadzeń produkcyjnych i amatorskich. Jest odmianą o średnio wczesnym okresie dojrzewania owoców. Zaletą odmiany jest samopylność.

Wygląd

Drzewo o słabym wzroście. Koronę tworzy gęstą o dość grubych gałęziach. Wcześnie wchodzi w okres owocowania już w drugim roku po posadzeniu. Plonuje corocznie i obficie. Wysokość drzewa różni się w zależności od wczesnego cięcia i formowania korony niskiej lub wysokiej. Najczęściej osiąga wymiary 3-4,5m. Podkładka Antypka na której jest szczepiona, jest to najlepsza typowa podkładka wykorzystywana w produkcji wiśni.

Kwiaty i liście

Czas kwitnienia tej odmiany występuje na przełomie kwietnia i maja. Posiada małe białe, pachnące kwiaty. Chętnie odwiedzają je pszczoły. Liście są, zielone, przebarwiające się jesienią na pomarańczowo-żółty kolor.

Owoce

Ciemnoczerwone owoce są średnie o wadze 5-6g. Miąższ jest czerwony, słodkokwaskowaty i lekko aromatyczny. Sok posiada dużą kwaskowatość wymaganą w szczególności w produkcji win lub nalewek. Owoce wiśni zawierają witaminy: A, K, C, E oraz witaminy z grupy B. Zawierają również związki mineralne, takie jak: potas, magnez, wapń, miedź, żelazo, jod. Wiśnie są polecane osobom, które chorują na dnę moczanową.

Wymagania

Wiśnia Kelleris 16 jest wytrzymała na mróz, lecz jest słabsza na choroby grzybowe. Jest łatwa w pielęgnacji i szczególnie polecana do nasadzeń amatorskich. Gleba powinna być przepuszczalna, bogata w składniki pokarmowe, dostatecznie wilgotna. Piaszczyste podłoża należy wzbogacić żyzną glebą. Wybierając stanowisko, sadzimy w miejscu dobrze nasłonecznionym lub półcienistym, przez to zyskujemy dobry wzrost i obfite plon. Stanowiska suche w okresie owocowania zdecydowanie pogarszają jakość owoców.

Uprawa i pielęgnacja

Drzewko wiśni sadzimy ze szkółki wiosną lub jesienią lub w pojemnikach całorocznie. Sadzone wiosną wymagają częstszego podlewania przez całe lato. Miejsce przygotowane do sadzenia powinno być odchwaszczone. Po posadzeniu wiosną przewodnik przycinamy na wysokości 90cm. Na pniu wybieramy 4- 5 najgrubszych pędów ułożonych na wszystkie strony, które skracamy na 20-30cm od pnia, resztę wycinamy całkowicie. Zabieg ten jest najważniejszy w celu ukształtowania ładnej zagęszczonej korony. W trzech kolejnych latach formujemy i zagęszczamy koronę drzewka. W późniejszych latach prześwietlamy koronę, zabieg ten ma na celu poprawienie jakości owoców. Opryski wykonujemy środkami grzybobójczymi lub owadobójczymi w razie konieczności.

Zbiory i przechowywanie

Dojrzałość zbiorcza – połowa lipca.

Zapylanie

Samopłodna

Zastosowanie

Owoce nadają się na soki, dżemy, galaretki, konfitury, do pieczenia, na nalewki, wina, mrożenia jak również do bezpośredniego spożycia.

Odporność

Słaba odporność na choroby grzybowe, wytrzymała na mróz.

Cechy sadzonki

Podkładka: Antypka

Wysokość sadzonki: 120 – 150 cm